ايستگاه تحقيقات و توليد بذر اليت چغندر قند فيروزكوه از سال 1320 در منطقه شرق استان تهران انتخاب و با حدود 2000 متر ارتفاع از سطح دريا و نيز ميانگين بارش سالانه 300 ميليمتر و حداقل و حداكثر دماي سالانه بترتيب 27- و 32+ درجه سانتيگراد ، يكي از مستعد ترين مناطق توليد بذر چغندر قند (بخصوص اليت) در كشور ميباشد . وجود خاك لوم شني و رس لوم در اكثر ايزوله هاي اين منطقه و وجود آب كافي ناشي از ذخيره برفها و نزولات به موقع ، همچنين توان تامين و نگهداري سرماي 4+ تا 8 + درجه سانتي گراد در زمستان براي ورناليزاسيون اشتكلينگها و همچنين خنكي هوا در زمان گرده افشاني يعني (10 خرداد تا 25 تير با ميانگين دماي كمتر از 30 درجه سانتيگراد ) و در نهايت وجود باد خنك و ممتد ناحيه گدوك در اين مرحله كه پروسه گرده افشاني را كامل مينمايد ، موجب گرديده تا اين منطقه استعداد و پتانسيل بالاي توليد بذر اليت را به مرحله ظهور برساند .
در سال 1320 آقاي سيد نور الله حسيني از اهالي منطقه طي قرارداد و همكاري با موسسه اقدام به توليد بذر ازديادي تجارتي نمود كه شامل تريپلوئيد و تتراپلوئيد مي گرديد و در سطوح كم اين پروسه تا سال 1347 ادامه يافت . از سال 1349 پروسه توليد ، علاوه بر بذور ازديادي شامل توليد بذر اليت نيز گرديد و در نهايت از سال 1355 بذور ازديادي حذف و فقط توليد بذور اليت ادامه پيدا كرد . سطوح كاشت بذور ازديادي در ابتدا 5 هكتار و عمليات توليد آن در زمين زارع و با عقد قرارداد انجام ميگرديد . ساختمان اداري ايستگاه از سال 1348 در محل كنوني اداري و بطور موقت بنا گرديد اما بتدريج حذف و ساختمان فعلي ايستگاه احداث شد . بذور ازديادي از نوع مولتي ژرم و يك رقم بوده كه كل عمليات سم پاشي و كاشت وغيره ... توسط كاركنان ايستگاه انجام ميشد . توليد بذر اليت مونوژرم از سال 1360 در ايستگاه آغاز و در سالهاي اخير با افزايش تقاضاي خريد بذور مونوژرم توسط كارخانجات قند ، سطح كاشت بذر اليت مولتي ژرم نيز در فيروزكوه كاهش چشمگير پيدا نمود .
ميزان سطوح تملك و زمين هاي زراعي ايستگاه فيروزكوه 5/67 هكتار ميباشد كه از اين مقدار 50 هكتار در ايزوله گدوك و يكجا متمركز بوده و مابقي سطوح ياد شده در 7 ايزوله ، پراكنده شده است . از مجموع 8 ايزوله ياد شده 2 ايزوله داراي چاه آب اختصاصي بوده و مابقي داراي آبياري از نوع سنتي ميباشند .
ايستگاه فيروزكوه از لحاظ نوع فعاليتهاي زراعي توليدي در دو بخش استوك و سينگل كراس ايفاي نقش نموده كه زير نظر واحد بهنژادي و تحت مديريت مستقيم رياست موسسه اداره ميگردد .
از سال 1359 جناب آقاي دكتر محمود مصباح به مدت 3 سال مسئوليت ايستگاه را بر عهده داشتند و در ادامه از سال 1362 تا سال 1377 جناب آقاي مهندس بابك كتال معاونت اداري مالي حاضر مسئوليت جديد ايستگاه فيروزكوه را عهده دار گرديدند كه لازم است از مجموع زحمات اين بزرگواران تشكر و قدرداني گردد ، بديهي است كه در طول اين مدت ايستگاه فيروزكوه با افزايش ظرفيت ها و توانايي هائي مواجه گرديده كه از آن ميتوان بعنوان تحول و انقلابي در توليد بذر اليت ياد كرد . در ادامه از سال 1381 تا 1393 مهندس شهرام خدادادي ادامه ریاست ايستگاه فيروزكوه را عهده دار گرديدند .
در طي 5 سال گذشته بيشترين سطوح كشت سال دوم ( توليد بذراليت ) مربوط به سال 1383 با مجموع 19 هكتار و مقدار توليد 24 تن ، اليت ناخالص بوده است .
زمينهایي كه به طور سالانه نكاشت و آيش باقي مي ماند عمليات زراعي سال آيش همچون شخم عميق و مبارزه شيميائي با علفهاي هرز چند ساله و غيره ... انجام ميگردد .در ايستگاه فيروزكوه زمينهاي زراعي توليد بذر (زراعت سال دوم ) و توليد اشتكلينگ ( زراعت سال اول ) كاملاً از هم مجزا ميباشند .
براي اولين بار در سال 1385 كاشت سال اول ايستگاه فيروزكوه با دستگاه وينتر اشتايگر آغاز شد و نتيجه آن موفقيت آميز گزارش گرديد . همچنين ايستگاه در طول چند سال گذشته بارها همكاري در اجراي طرحهاي تحقيقاتي غير از چغندر بذري و بخصوص گندم ، نخود و سيب زميني را نيز به انجام رسانده است . در سال زراعي 1384 همكاري در اجراي پايان نامه كارشناسي ارشد تحت عنوان بررسي تاريخهاي مختلف كاشت و برداشت روي روند رشد و رسيدن بذر مونوژرم چغندر قند از واحد علوم و تحقيقات ، با موفقيت به انجام رسيد .
در سال زراعي 1386 ايستگاه فيروزكوه كه يكي از اصلي ترين و مهمترين مراكز توليد بذر اليت چغندر قند كشور بشمار مي رود ، موفق به ثبت چندين ركورد جديد در توليد بذر اليت ( استوك و سينگل كراس ) گرديد . از مهمترين دلائل افزايش كمي و كيفي در سال زراعي مذكور را ميتوان ، در آبياري به موقع – استفاده از كودهاي ميكرو و ماكرو – وجين به موقع - برداشت به موقع ( 4 صبح تا 10 صبح ) – استفاده از كودهاي فسفات بصورت سرك در بهار و عدم قطع آبياري پيش از رسيدن فيزيولوژيكي و تكنولوژيكي بذر- افزايش چشمگير خلوص ژنتيكي لاين ها و كاهش حذف بوته ها در سال اخير و افزايش تعداد گرده افشانها و خلوص بالاي آن و نيز به ذكر دلائل ديگر اشاره نمود . اين ركوردها شامل :
الف : توليد استوك 261 به ميزان 3800 كيلوگرم ناخالص در هكتار
ب : توليد استوك KWS به ميزان 2000 كيلوگرم ناخالص در هكتار
پ : توليد استوك 231 به ميزان 2000 كيلوگرم ناخالص در هكتار
ج : توليد سينگل كراس 436 * 7112 به ميزان 1300 كيلوگرم ناخالص در هكتار با قوه ناميه 93 %